album art by dalle2


generalnie od dawna interesuje mnie stosowanie w komponowaniu procesów losowych, ale wcale nie dlatego, ze chce, żeby muzyka była koniecznie jakoś szczególnie chaotyczna, tylko raczej chodzi o to, ze one moim zdaniem nadają rzeczom martwym pewnych aspektów życia, przynajmniej takie można odnieść wrażenie podczas obserwacji

tak jak na przykład gry z pokemonami szczególnie te pierwsze, niby to tylko kilkaset pikseli na ekranie ale przez to ze jednocześnie tak wiele rzeczy się losuje i tak trudno coś jednoznacznie zreplikować to jest wrażenie bycia w żywym świecie.

takie jest moje wrażenie ze fundamentalnym doświadczeniem napotkania czegoś żywego i podmiotowego jest nieprzewidywalność tej rzeczy, to ze mimo ze się nam wydaje ze wiemy jak się zachowa to jednak jak się przyjrzymy odpowiednio mocno to się okazuje ze to zachowanie jest inne niż myśleliśmy

no i tak sobie robilem takie utworki kiedyś i postanowiłem teraz trochę do tego wrócić, nie żeby to było jakieś mocne postanowienie ale po prostu tak wyszło ze mi się zachciało znowu poeksplorowac temat,

i tak chcialem zrobić takie coś ze pianinko gra i właśnie w subtelny sposób przemycić taką losowość do czegoś absolutnie słuchalnego i powiedzmy tradycyjnego brzmieniowo i harmonicznie.

no i wyszła taka pętla na chyba siędęm głosów z fortepianu, gdzie każdy z tych głosów ma kilka losujących się na bieżąco opcji, więc ta pętla się nie domyka nigdy tylko mogłaby sobie grać i grać i cały czas będzie coś nieco innego

aczkolwiek wydarzył się taki fajny angażujący dramat że nie zrobiłem żadnej kopii zapasowej tego projektu a ładując efekt program się zawiesił. nie mogłem więc wprowadzać już żadnych kolejnych zmian, muzyczka sobie leciała, a wyłączenie programu oznaczało usunięcie projektu.

no więc pomyśałem że chociaż sobie nagram na dyktafon tak brzmieniowo tak jak jest i tyle. fajnie tylko zobaczyłem ups bateria się rozładowuje w dyktafonie i nie mam kolejnej! starczyło na niecałe 10 minut i nagrywanie padło, potem wyłączyłem program no i projekt się usunął. zostało zatem takie właśnie jedno nagranie.

fajne to jest że kurde te wszystkie losowania sprawiają że każda chwila takiego nagrania, każde osobne nagranie jest inne, to jest w zasadzie coś trochę jak unikatowe improwizowane wykonanie, ale wykonawcą jest komputer. no i tak naprawdę to nie jest improwizacja tylko ścisłe wykonanie partytury, która jest częściowo otwarta

a co do tej struktury: na przykład głos basowy ma ściśle określony rytm i przy każdym odpaleniu nuty ma 17 opcji, gdzie jakieś 13 z nich to tonika, podstawowy bas w tym akordzie, 3 z nich są o tercję wyżej i 1 o tercję niżej. inne głosy często mają jakieś właśnie rozkłady z interwałem tercjowym też. jeden ma z kolei bardzo duże zagęszczenie nut i jednocześnie bardzo wysokie prawdopodobieństwo że głośność wylosowanej nuty to będzie 0%. czyli w ten sposób się losuje rytm dla tej warstwy. tempo całości jest trochę śmieszne bo skacze sobie dosyć szybko między dwoma wartościami chyba koło 160 i 260. a no i jest jeden głos poza pianinkowy też taki jakby śpiewany coś takiego.

aha no i jeszcze zrobiłem takie coś że każdy z tych głosów z różną prędkością powolutku stopniowo się wycisza i podgłaśnia.

no i mi się efekt podoba bo ostatecznie myślę że brzmi to nawet całkiem trochę po ludzku, a jeśli nawet brzmi tak że to gra robot to też fajnie, ale ludzkie ucho przynajmniej moje odnajduje jakieś momenty gdzie emocjonalnie się można zaczepić i ma to jakiś wyraz.

niby szkoda że zniknął mi projekt ale z drugiej strony coś w tym jest romantycznego że to jest tylko to jedno wykonanie i koniec.

nie ten kawalek nie jest ai